معرفی خولنجان

گیاه خولنجان برای درمان و مبارزه با انواع بیماری های سرطان و پیگیری از آن بسیار مفید است، این ریشه سالیان سال است که در طب سنتی چینی

و آیورودا استفاده می شود، نحوه کاربرد خولنجان به صورت کپسول و چای و تنتور می باشد.

خاستگاه خولنجان

خولنجان گیاهی از مناطق گرمسیری است و ترجیح داده می شود در محیطی با رطوبت بالا و دمایی که زیر 15 درجه سانتیگراد نباشد.

این گیاه بومی هندوستان می باشد و تا فیلیپین و سایر مناطق جنوب شرقی آسیا هم کاشته می شود، اغلب ریشه یا ریزوم این گیاه به ایران وارد می شود.

شکل خولنجان

این گیاه به صورت علفی و پایا است که به ارتفاع حدود 3 متر می رسد، این گیاه دارای ساقه ی زیر زمینی و ساقه های هوایی است،

برگ های آن متناوب و غلاف دار و سر نیزه ای و گل های آن متعدد و مجتمع به صورت خوشه و دارای کاسه ای مرکب از 3 قسمت به رنگ سفید مایل به قرمز

می باشد. میوه آن دارای دانه های بسیار است.

نحوه تکثیر خولنجان

نحوه تکثیر خولنجان از طریق کاشت بذر صورت می گیرد و به محض رسیدن می توان آن را کاشت و ظرف هایی بکارید و در حدود دامی

20 درجه سانتیگراد آن را نگهداری کنید.

طبع خولنجان

این گیاه طبیعتی گرم و خشک دارد.

خواص دارویی خولنجان

از خولنجان مانند زنجبیل به عنوان باد شکن و نیرو دهنده و برای رفع دندان درد استفاده می شود.

همان طور که گفتیم در آسیا ریزوم ها برای استفاده در ادویه کاری و نوشیدنی و ژله استفاده می شود. در هند از عصاره ای در عطر ها استفاده می شود

و تاتارها با آن چای تهیه می شود.